فرهنگ‌های ایرانی و عربی بیش از هزار سال پیش از زردآلو خشک و چیپس میوه لذت می‌بردند و در قرن نوزدهم در آمریکای شمالی، گیلاس و کرن بری خشک شده برای تغذیه مردم در سفرهای طولانی به پمیکان اضافه شد. ما هنوز هم امروز به سراغ میان وعده های ترد می رویم، به این امید که کمبود ویتامین ها را جبران کنیم. اما آیا میوه های خشک سالم هستند؟
آیا میان وعده های میوه ای می توانند جایگزین هنجار روزانه میوه های معمولی شوند؟ می فهمیم.
وقتی میوه ها خشک شوند چه اتفاقی می افتد؟
یکی از قدیمی‌ترین راه‌ها این است که میوه را در آفتاب قرار دهید و بگذارید و گهگاه آن را برگردانید تا رطوبت به طور یکنواخت تبخیر شود. تفت دادن در فر این فرآیند را تسریع می کند، اما میوه ها به راحتی می سوزند. یک روش مدرن و موثر شامل آبگیری مواد غذایی است. آنها به سرعت بیشتر آب را از بین می برند.
هر روش خشک کردنی که استفاده شود، محصول نهایی یک میان وعده سفت تر، مقاوم در برابر پوسیدگی و بسیار خوش طعم است. میوه ها به راحتی خرد می شوند و به صفحات یا دایره های مرتب تبدیل می شوند.
با این حال، فرآیند خشک کردن برخی از خواص مفید را به خطر می اندازد. غذا را از ویتامین C که مخصوصاً به گرما حساس است و برخی آنتی اکسیدان های دیگر محروم می کند. در عین حال، مواد مغذی مانند مواد معدنی، فیبر، پروتئین و ویتامین A حفظ می شوند زیرا در برابر هجوم گرمای اجاق کاملاً مقاوم هستند.
میوه های خشک و چیپس میوه نیز شامل پتاسیم، کلسیم، ویتامین E، ویتامین K، آهن، اسید فولیک و غیره است. مواد خاصی که دریافت می کنید به نوع میوه خشک بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر قصد دارید مصرف ویتامین C خود را افزایش دهید، هلو، گلابی، موز، زردآلو، لیچی و کرن بری را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.