لباس فرم مدرسه دخترانه راهنمایی در کشور های مختلف نام های متفاوتی دارد در ژاپن به ژاپنی سیفوکو نامیده می شود.
این لباس در آغاز قرن نوزدهم معرفی شد و جایگزین کیمونوی سنتی شد. یونیفرم اغلب ظاهر یک کت و شلوار ملوانی را به خود می گیرد.
خانواده های اروپایی از این نوع لباس ها برای بچه های کوچک استفاده می کردند تا ظرافت و رسمی خاصی به آنها ببخشند و ژاپن نیز عملاً این ایده را پذیرفته است.
لباس فرم اغلب به دانش آموزان مدارس ابتدایی تحمیل نمی شود و مواردی وجود دارد که در آن لباس سنتی اصلاح می شود، به عنوان مثال سفارشی سازی آن بر اساس نوع آدرس مدرسه.
انگلستان اکثر مدارس ابتدایی و متوسطه یکنواخت دارند : معرفی آن به هنری هشتم برمی گردد و تقریباً همه مدارس آن را حفظ کرده اند.
موسسات این گزینه را دارند که رنگ غالب را در یونیفرم انتخاب کنند، اما تقریبا همیشه دامن برای دختران (هم در تابستان و هم در زمستان) و شلوار برای پسران (شلوارک در تابستان) انتظار می رود. لباس فرم باید مقرون به صرفه باشد و بین دانشجویان دختر و پسر بسیار شبیه باشد.
ویتنام قوانین لباس مدرسه بسته به مدرسه و منطقه کشور متفاوت است. لباس سنتی áo dai نام دارد و فقط برای دخترانی که در دبیرستان شرکت می کنند در نظر گرفته شده است. با این حال، اغلب اوقات فقط در مناسبت های رسمی درخواست می شود، زیرا رنگ و شکل آن برای استفاده روزمره راحت نیست.
بسیاری از مدارس به شما اجازه نمی دهند که آرایش کنید، موهایتان را رنگ کنید یا ناخن هایتان را رنگ کنید.
کانادا در کانادا بیشتر مدارس کاتولیک هستند که نیاز به استفاده از لباس دارند: در سایر مؤسسات دولتی یا خصوصی، استفاده از آن فقط در مناسبت های رسمی پیش بینی شده است. دامن های طرح دار تارتان در بین دختران بسیار رایج است.
در چین، اکثر مدارس یک فرم دارند: برخلاف سایر کشورها، ظاهر آنها در سراسر کشور بسیار شبیه است. دانش آموزان یک لباس برای تابستان و یکی برای زمستان دارند و برای هر کدام تغییرات بیشتری وجود دارد. در نهایت، ما یک لباس کلاس ورزشی را اضافه می کنیم که برای دختران و پسران یکسان است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.