شیرینی دانمارکی در بندرعباس همچنین Kanelli ، یک محصول کوچک آشپزی ، یک دسر خاص از آکیتن و به طور کلی غذاهای فرانسوی است. کنل خمیری نرم و لطیف دارد که با رام و وانیل مزه دار شده و از بیرون با پوسته سخت کاراملی پوشیده شده است.
این نام از کلمه گاسکونی canelat به معنای فلوت گرفته شده است. عصا به شکل یک استوانه شیاردار کوچک است، حدود 5 سانتی متر ارتفاع و 5 سانتی متر قطر; از بیرون ترد و کاراملی است، اما از داخل نرم است.
طبق افسانه، عصا هنگام تخلیه کشتی با آرد در اسکله در بوردو اختراع شد . با این حال، به احتمال زیاد دستور پخت کنل در قرن هجدهم توسط راهبه‌های صومعه بشارت ( صومعه کنونی رحمت ) در سنت الالی ابداع شد و آن را canela ( fr. canelas ) یا canelon ( fr. کانلون ها ).
این عصاها شباهت چندانی با عصاهای مدرن نداشتند. آنها بسیار کوچک بودند، از خمیر نازکی که دور لوله ای پیچیده شده بود و در گوشت خوک سرخ شده بود، درست می شدند .
در جریان بازسازی اخیر صومعه، کاوش های باستان شناسی انجام شد. در میان بسیاری از اشیاء یافت شده مربوط به زمان جدید، چیزی شبیه به قالب های عصا یافت نشد. علاوه بر این، هنگام تعمیر سیستم گرمایشی در آشپزخانه صومعه، اثری از قالب های کنل یافت نشد.
در واقع تاریخچه این کیک ارتباط تنگاتنگی با تاریخچه بوردو و تاریخچه شراب های بوردو دارد. یکی از مراحل مهم تولید شراب، شفاف سازی نام دارد. این مرحله تکنولوژیکی شامل فیلتر کردن شراب در یک خمره با اضافه کردن سفیده تخم مرغ زده شده بود.
بسیاری از شراب‌سازی‌ها از چنین عملیات گران‌قیمتی استفاده کردند، در حالی که همه کارکنان شراب‌سازی تخم‌ها را می‌کوبیدند، پروتئین را جدا می‌کردند و زرده‌ها را به راهبه‌هایی می‌دادند که کیک‌ها را می‌پختند.
در لیموژ فرانسه ، کیک کانول ، یک دسر خاص، شناخته شده بود که از نان مخلوط با آرد و زرده تخم مرغ تشکیل شده بود. به احتمال زیاد این دسر از قرن هفدهم در بوردو با نام canaule [4] فروخته می شد .
محبوبیت بالای این کیک ها منجر به ظهور صنعتگرانی شد که فقط در تولید این محصول تخصص داشتند. آنها را کانولیر نامیدند .
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.